توی دانشگاه تنهام..
سلام خوبین نزدیک دوساله منو مشکلی اذیت میکنه یعنی از بچگی باهام بودو با من بزرگ شد اونم تنهاییم بود من دوران دبستان یادمه همیشه بهم میگفتن چقد ارومیو صدات در نمیاد من دختر شوخ طبعی بودم جوزی ک همیشه تو هرجمعهی باشم از خنده روده پر میشن ولی خب شوخ طبع بودن هیچ وقت باعث نشد باهم صمیمی بشن دوستای دبیرستانم همه باهم اوکی همشونم نه ها خیلیاشون شوهر کردن ولی خب چنتایی باهم میپرن کاری ندارم اونا زیادم تو فاط من نبودن من دانشجو شدم و دوباره این مشکلو پیدا کردم تو خوابگاه جوری بود هیشکی بهم محل نمیداد بدون اینکه بدونم چرا همشون باهم اوکی میشدن حتی یادمه مسئول خوابگاه اومد گفت این که خیلییییی خوبه چرا باهاش اینجورین منو باخودشون جایی نمیبردن یا تو دانشگاه باهام در حد سلام علیکن بیروناشون نیستم میشه یکی کمکم کنه واقعا دارم دیونه میشم هی فک میکنم شخصیت مضخرفی دارم.. در حالی ک با یکی دونفری ک صمیمیام بهم میگن اینجور نیستد خیلی خوبم !
نظرت چیه؟
